Het is de plek bij uitstek in de binnenstad van Gorinchem waar herinneringen voor het leven worden gemaakt: partycentrum Hipper & Kolfbaan. Als er iets te vieren of om bij stil te staan is – zowel privé als zakelijk – dan is het prominente partycentrum aan de Torenstraat er de uitgelezen plek voor. De familie Den Breejen zorgt er al ruim dertig jaar voor dat die evenementen en bijeenkomsten tot in de puntjes zijn verzorgd.
Zorgzaam en perfectionistisch. Bianka den Breejen erfde die eigenschappen van moeder Marieke. Het lag dan ook altijd voor de hand dat zij het bedrijf zou overnemen en voortzetten. Daarmee is ze voor velen het gezicht van de bijzondere gebeurtenissen in hun leven: bruiloften, jubileumfeesten, recepties en bedrijfsfeesten, maar ook van babyshowers of condoleances. Ze worden al decennia gevierd en beleefd in Hipper & Kolfbaan.
Bianka, wat weet jij zelf eigenlijk van de geschiedenis van de ‘Kolfbaan’?
‘Het is neergezet als verenigingsgebouw van De Vries Robbé, als één zaal op de hoek van de Nieuwstad en de Torenstraat. Eerst heeft de gemeente het gekocht en daarna hebben mijn ouders het weer van de gemeente overgenomen. Dat was in 1997.’ Zusje Kristel checkt op de achtergrond ondertussen de website en corrigeert: dat was in 1991 (1997 was het jaar waarin Bianka de Privilege opende, maar daarover zo meer). ‘Héél vroeger was dit een lusthof, met tuinen tot aan de stadswallen. Daar heeft Napoleon nog gelogeerd. Daarom heet één van onze zalen de Napoleonzaal. Mijn vader heeft twee rechterhanden. Hij verbouwde de oude Kolfbaan tot De Nieuwe Kolfbaan, met twee zalen en een restaurant. Mijn moeder ging over de feesten en partijen.’
Wat was de achtergrond van je ouders?
‘Zij hadden de Meddox en de Carrousel, de beroemde discotheken in de Westwagenstraat. Mijn moeder kwam uit Wijk en Aalburg, mijn vader uit Hardinxveld-Giessendam. Ze hebben elkaar in de Meddox ontmoet. Toen ik klein was woonden we boven de Meddox. Mijn moeder stond met de babyfoon achter de bar en als de muziek uitging beneden werd ik standaard wakker. Ik heb later, toen we een paar jaar in Waardhuizen woonden, lange tijd niet in slaap kunnen vallen als er geen muziek aan stond.’
Jouw toekomst lag vast, dus…?
‘Het was zeker geen verplichting. Mijn moeder zei eerder: begin er maar niet aan. Het zijn lange dagen in de horeca en je bent altijd aan het werk als anderen weekend hebben. Maar ja: ik heb de Hotelschool gedaan met stages in een vijfsterrenhotel op Malta en in het Mövenpick-hotel in Den Bosch. In Gorinchem werkte ik al op jonge leeftijd bij mijn ouders in de zaak en vanaf mijn zestiende stond ik achter de bar in de Waikiki Beachclub. Toen ik klaar was met de Hotelschool ben ik in de Westwagenstraat zelf de Privilege begonnen.’ Lachend: ‘We waren een van de eerste clubs met een pasjessysteem, waardoor we sms’jes konden sturen naar al die oude Nokia’s. Het was een groot succes hoor: er stonden altijd rijen tot het begin van de Gasthuisstraat. Privilege heb ik vanaf mijn negentiende drieënhalf jaar gehad.’
Dat is niet eens zo lang. Waarom ben je ermee gestopt?
‘Mijn moeder had me hier nodig in het restaurant. Ze wilden het concept vernieuwen en ik wilde wel een nieuwe uitdaging. Toen hebben we het Hipper-concept bedacht, waar je eerst een cocktail kon drinken, daarna lekker eten en drinken – we hadden fingerfood, wat je later op veel meer plaatsen zag – en daarna kon blijven loungen. Eens in de maand hadden we een DJ in huis. Later zijn we met het restaurant gestopt, maar de naam Hipper is altijd gebleven; dat was een mooie ruimte voor intiemere bijeenkomsten met kleinere gezelschappen. Op mijn drieëntwintigste ben ik in de zaak gekomen en een paar jaar later heb ik hem van mijn ouders overgenomen.’
Het gesprek vindt plaats op de bovenverdieping van Hipper & Kolfbaan, waar Bianka’s jongere zusje Kristel op de achtergrond bezig is met het opruimen en ordenen van spullen die er opgeslagen liggen. Zij was nooit van plan de horeca in te gaan, laat ze weten, maar ze was – en is – samen met haar ouders het vaste klankbord van Bianka. Ze begon even jong als haar zus achter de bar – in Privilege natuurlijk – en werkte twintig jaar lang mee in Hipper & Kolfbaan. ‘Ik overleg nog altijd regelmatig met mijn ouders en met Kris’, zegt Bianka. ‘Ze is twee jaar geleden gestopt, maar voor grotere events heb ik graag met Kris contact om bijvoorbeeld de routing af te stemmen.’
Vele generaties in stad en streek hebben de bijzondere en gedenkwaardige momenten in hun leven laten plaatsvinden in de Kolfbaan, de Nieuwe Kolfbaan of Hipper & Kolfbaan. ‘We hebben regelmatig jubileumfeesten van mensen die bij mijn ouders zijn getrouwd of nog in de oude Kolfbaan’, vertelt Bianka.
Wat is dan het geheim? Hoe zorg je ervoor dat we nooit uitgekeken raken op Hipper & Kolfbaan?
‘Zorgen en ontzorgen. Dat heb ik van mijn moeder en mijn moeders moeder had dat ook al heel sterk in zich. Wij ontzorgen onze gasten volledig, we slaan er een beetje in door, zeg ik weleens. Maar dat zit er nu eenmaal in, we vinden het ook leuk om zo precies alle puntjes op de i te zetten. We zijn zelf een soort wedding planner of ceremoniemeester. Ik heb zelf de eindgesprekken met onze gasten en ben bij 99 procent van de feesten en partijen zelf aanwezig. We staan áltijd zelf bij de ontvangst en houden álles in de gaten: van het extra kussentje in de stoel voor oudere gasten tot een dekentje als we zien dat een van de gasten het koud heeft tijdens een evenement in de binnentuin. Tijdens het eerste kennismakingsgesprek hopen we dat de gasten al zin krijgen in hun feestje en we streven er altijd naar om de verwachtingen op de avond zelf te overtreffen. Als het te koop is, dan kunnen wij het verzorgen. Van onze medewerkers hoor ik vaak terug dat ze pas zien hoe alles bij ons tot in de puntjes is geregeld als ze ergens anders een feest hebben gehad; zo vanzelfsprekend is dat niet.’
Heb je er ooit over getwijfeld of je in het familiebedrijf wilde stappen?
‘Natuurlijk heb ik weleens gehoord dat het makkelijk was, om als ‘dochter van’ de zaak over te nemen. En het is best eens gebeurd dat ik op een beurs informatie opvroeg bij een mogelijke leverancier en totaal niet serieus genomen werd. Maar het is niet zo dat de feesten vanzelf komen binnenwaaien als je de deur opendoet hè. Zeker toen ik jonger was, kreeg ik er alleen maar bewijsdrang van. Juist als ‘zoon of dochter van’ wil je je werk extra goed doen, denk ik. Maar ik heb dit nooit gemoéten van mijn ouders. Ze zijn trots op me, maar als ik er morgen mee zou stoppen zouden ze dat ook goed vinden.’
Je hebt een jong dochtertje. Zou je het haar aanraden om hetzelfde werk te doen?
‘Nee, haha! Ze vindt het al wel leuk hoor. Als er een feestje bezig is, wil ze graag even ‘bij de mensen kijken’ binnen. Uiteindelijk is het ’t belangrijkst dat je iets doet wat je leuk vindt om te doen. Iedereen die werkt, vraagt zich ooit eens af: is dit het nou? Dat hoort erbij. Maar we hebben hier een grote wall of fame met een hele fotocollectie van feesten en evenementen die we door de jaren heen in huis hebben gehad en dat blijft bijzonder om te zien. Ik kom hier nog altijd elke dag met plezier naartoe. En het geeft ontzettend veel voldoening als je na afloop van een feestje te horen krijgt dat de mensen ervan genoten hebben, dat de moeite die je erin gestoken hebt het weer waard is geweest. De mond-op-mondreclame die we daarvan krijgen, zorgt dat we al zo lang doen wat we doen. Van een feestje komt een feestje. Met ons geweldige team maken we ieder event bijzonder voor onze gasten.’
—
Hipper & Kolfbaan
Torenstraat 1a, 4201 GS Gorinchem
info@hipper.nl
Hipper.nl
—
Dit is een artikel uit GRNCHM Business & Lifestyle #2024. Klik hier om het volledige magazine te lezen.