Zakaria Gorcumse voetbalprof Aboukhlal is op vele plaatsen thuis
Hij debuteerde bij PSV en komt sinds drie seizoenen uit voor AZ. In 2020 debuteerde hij als international voor Marokko, waarvoor hij begin dit jaar in Kameroen speelde, én scoorde, in de Afrika Cup. Hij is Zakaria Aboukhlal, 22 jaar, profvoetballer, aanvaller, uit Gorinchem. Hij stelt zichzelf nader voor aan de hand van een aantal steekwoorden.
THUIS Ik woon in Amsterdam, op de grens van West en het centrum. Via de club heb ik eerst een appartement gehuurd toen ik net bij AZ kwam, maar ik heb nu zelf een huis gevonden en gekocht. Als ik een vrije dag heb, kom ik graag naar huis in Gorinchem, om bij mijn familie te zijn. Maar ik voel me goed op mijn plek in Amsterdam.
GORINCHEM Mijn ouders, mijn broer en mijn zusjes wonen allemaal nog in Gorinchem. Als kind heb ik eerst in de stad gewoond en daarna zijn we naar Oost verhuisd. Als ik terugdenk aan mijn jeugd denk ik aan mijn schooltijd op De Tweemaster en op het voetballen buiten: op het Cruyff Court en het grasveldje bij GJS. En aan het busje waarmee ik als jeugdspeler naar de trainingen ging, eerst bij Willem II en daarna bij PSV. Als ik nu thuiskom, ga ik soms gezellige dingen doen met mijn broer, maar ik heb er vooral tijd om bij mijn familie te zijn.
VOETBALLEVEN We trainen één of twee keer per dag. Bij twee trainingen is de eerste op het veld en de tweede in het krachthonk. Drie dagen voor de wedstrijd hebben we altijd onze vrije dag. Dus op donderdag als we zondag spelen en woensdag als de wedstrijd op zaterdag is. Buiten het voetbal vind ik het leuk om te padellen. Vooral in de ramadan doe ik dat graag, met een groepje vrienden voor het eten. Bovenal ben ik naast het voetbal bezig met mijn geloof. Dat staat in alles op één.
GELOOF We zijn moslims, zo zijn we thuis mopgevoed. Op een gegeven moment kom je dan op de leeftijd dat je zelf moet ‘doorpakken’. Voor mij is het geloof een lifestyle waarop ik altijd kan terugvallen. Ik bid vijf keer per dag. Daar plan ik al het andere omheen. Op de club hebben we daar een aparte ruimte voor. Samen met mijn ploeggenoot Mohamed Taabouni maak ik daar gebruik van.
NATIONALITEIT Anderhalf jaar geleden heb ik de keuze gemaakt om voor Marokko uit te komen. Ik heb jaren in Jong Oranje gespeeld, heb het EK Onder de 17 meegemaakt en heb een carrière opgebouwd in Nederland. Toch had ik de keuze in mijn hoofd al gemaakt voordat ik werd uitgenodigd voor het Marokkaans elftal. Mijn vader is Libisch en mijn moeder Marokkaans, dus daar heb ik het meeste gevoel bij. Ik heb wel zowel een Nederlands als een Marokkaans paspoort.
AFRIKA CUP Het was geweldige ervaring, een droom om erbij te mogen zijn dit jaar. Hoewel we met Marokko op meer hadden gehoopt dan de kwartfinale heb ik met een doelpunt en twee assists belangrijk kunnen zijn voor de ploeg. Voor de interlands in het voorjaar was ik niet geselecteerd. Hopelijk ben ik er in de zomer weer bij.
CARRIÈRE Je wil altijd meer, dus helemaal tevreden met waar ik nu sta ben ik niet. Aan de andere kant weet ik wat ik er allemaal voor over heb gehad om al zo ver te komen en profvoetballer te worden. Ik weet waarin ik mezelf moet ontwikkelen om mijn volgende doel te bereiken: een onomstreden basisplaats bij AZ. Op de langere termijn is het mijn droom om in een van de grote competities in Europa te spelen.
GOEDE GENEN Een topsportmoeder helpt mee. Zij was hardloopkampioene in Marokko in haar jeugd. Dus ja, die goede genen heb ik van haar. Ik ben zelden geblesseerd. Ik ben fit, ik let op mijn voeding en volg via AZ een afgewogen programma met krachttraining. IJdel? Nee, dat denk ik niet. Mijn geloof geeft me wel mee om er verzorgd uit te zien, dat wel. Ik vind ook dat je een beetje een voorbeeld moet zijn als je bekend bent. Als ik een keer smokkel, dan is het met een pizzaatje. Dat moet ook kunnen, dat is geen probleem.
AANDACHT Sinds ik in het Marokkaans elftal speel en sinds de Afrika Cup word ik vaker herkend. Dat is alleen maar leuk, dat is tenslotte waar je als kind van droomde. De reacties zijn eigenlijk altijd positief, maar ik zoek het niet op. Ik heb mijn eigen kringetje van vrienden waarmee ik al jaren omga.
GELD Ja, je verdient goed als profvoetballer. Als je jong bent, geef je het sneller uit, aan kleding bijvoorbeeld. Maar je gaat er vanzelf verstandiger mee om. Als het niet om noodzakelijke dingen gaat denk ik goed na over mijn uitgaven. Ik hoop onafhankelijk te zijn na het voetbal, want een sportcarrière duurt niet lang. Aan de andere kant ben ik blij met alles wat ik heb en krijg. Ik ben niet heel erg met geld bezig, ik ben snel tevreden.
NA HET VOETBAL Ik ben bezig een stichting op te zetten waarmee ik iets kan betekenen voor mensen die het moeilijk hebben. Dan denk ik bijvoorbeeld aan het realiseren van waterputten op plaatsen in de wereld waar ze nodig zijn. De stichting is er nog niet, we zijn bezig de plannen ervoor te maken. Ik hoop daar tijdens en vooral na mijn carrière veel tijd aan te besteden.