Er was eens… Ja, een sprookje is het wel een beetje: het verhaal van acht bevriende Utrechtse ondernemers die het plan opvatten om – op een niet te best bekend staande locatie – een hele nieuwe campingervaring te creëren. De afloop: op de Lievelinge leefden we nog lang en gelukkig.

Het Lingebos. Dat was voor hele generaties jongeren uit deze regio bepaald geen aantrekkelijk vooruitzicht voor een weekendje weg. Het zou er vies zijn, slecht onderhouden en hoe er ook gerecreëerd werd, het was anders dan tegenwoordig. Het slechte imago versterkte zichzelf ongetwijfeld, maar de reputatie was hardnekkig en dat was vast niet voor niets.

Thomas Nova lacht. Hij is ‘een van de acht’: de ondernemers die het toch aandurfden om het Lingebos te betreden en in 2012 de sleutel kregen van de camping, met de droom om dat lelijke eendje te helpen een zwaan te worden. ‘Wij kregen het natuurlijk ook te horen: in dát bos, op dié plek? Langs de snelweg en de Betuweroute?’

Waarom dan toch daar? ‘Wij zijn allemaal actief in de creatieve maakindustrie’, vertelt Nova. ‘Ontwerpers, decorbouwers, we hadden onder andere veel ervaring met festivalorganisaties in het land. Dus wij konden daar wel doorheen kijken. We zagen het mooie zwemmeer met het grote strand eromheen – waar we sinds drie jaar overigens ook het Kraaiennest uitbaten, waar je een hapje en een drankje kunt halen tijdens een dag zwemmen in de zomer. En het Lingebos is weliswaar geen groot bos – ik ben zelf opgegroeid in Oosterbeek, daar ziet een bos er heel anders uit – maar het is toch een bijzondere plek waar de hoge bomen ineens omhoog springen. Als een soort Gallisch dorpje. Je vindt hier bijvoorbeeld een hele grote en gevarieerde vogelpopulatie. Én het ligt natuurlijk super centraal: of je nu uit de Randstad komt, uit Brabant of uit de buurt van Nijmegen, een weekendje Lievelinge is voor iedereen mooi haalbaar.’

Wonderbaarlijke tijd

‘Wij hadden daarom echt wel het idee dat we hier iets leuks konden bouwen. Het was een soort jongensdroom: om met een groep vrienden iets te bedenken en dat helemaal te realiseren. We konden zelf de sfeer bepalen.’ De initiatiefnemers zaten op dat moment in de leeftijd waarop ze veel jonge kinderen hadden. ‘Kamperen vonden we allemaal leuk, maar in Nederland was dat allemaal wel erg gezapig en saai. We wilden op onze camping een nieuwe ervaring scheppen, waar zowel de kinderen als de ouders een wonderbaarlijke tijd beleven.’

De uitgangspunten daarvoor: een goed restaurant, voldoende te doen (zélf te doen, dus geen uitgekauwd animatieteam) en een lust voor het oog. Ook belangrijk: de Lievelinge moest voor iedereen bereikbaar zijn, van de high-end overnachtingen in mooi verzorgde ‘hotelkamertjes’ tot de meer basic standplaats voor de alleenstaande ouder met kinderen.  

Eigen identiteit

Regels? Die zijn er niet. Althans, ze hangen niet groot aan een boom gespijkerd bij de entree. ‘Onze gasten weten zelf wel hoe je gezellig met elkaar omgaat op de camping. We hebben liever dat mensen met elkaar in gesprek gaan dan dat wij van alles opleggen’, stelt Thomas Nova, die zelf met zijn gezin de vaste bewoner van de Lievelinge is. Als er dan toch één stelregel is, dan is dat dat geen ‘huurling’ hetzelfde is. Dus geen rijen met precies dezelfde stacaravans. Nee, elk verblijf is uniek. Een surf shack, een pipowagen, een toren, een glazen huisje; zo zijn er meer dan dertig, elk met een eigen karakter. En hetzelfde geldt voor de zeventig seizoenplekken die ook alle uniek zijn op hun eigen manier. 

Nog iets wat opvalt: de hele Lievelinge heeft zijn eigen identiteit. De camping is eigenwijs en laat zich niet sponsoren: je ziet geen biermerken op parasols, de laadpalen voor de elektrische auto’s zijn niet gesponsord. ‘Dat hebben we uit idealisme gedaan’, stelt Nova. ‘Het houdt ons helemaal vrij, we zijn aan niemand gebonden.’ 

Actief programma

Een kampeerervaring die niet eerder gezien was dus. ‘Ik heb de visie die we hadden toen we de sleutel kregen weleens teruggelezen en het is gelukt’, lacht Nova. ‘Alles wat we voor ogen hadden, hebben we inderdaad gerealiseerd. Er zijn inmiddels meer campings in Nederland die een ‘soort Lievelinge’ geworden zijn en dat is een groot compliment. Ik durf wel te zeggen dat dit het begin was van een nieuw genre. We hebben er nooit mee geadverteerd, maar het sloeg gelijk aan en daarna zijn we door mond-tot-mondreclame rustig gegroeid.’ Hij knipoogt: ‘Het zou niet bij onze visie passen als we een ANWB-camping zouden worden.’

De Lievelinge is een actieve camping, een community camping. ‘Je komt hier niet voor je rust’, weet Thomas Nova. ‘Dit is geen plek waar je een week met je boekje voor de tent zit, daarvoor gebeurt er veel te veel. We hebben iedere week, iedere dag een vol programma dat natuur- en cultuureducatie als insteek heeft, maar dan wel met een dikke knipoog. Je wordt vooral gestimuleerd om zelf actief te zijn, te participeren en elkaar te ontmoeten; de kinderen in het Kidslab en de volwassenen onder andere in het atelier en een verdiepend programma dat activiteiten biedt van ijsbaden tot familieopstellingen tot kungfu.’

‘We hebben, muziek, theatervoorstellingen, een open podium, DJ’s, een gezellig buitenbarretje dat lekker lang open is en een goed restaurant met een chef-kok, dat echt van een heel ander niveau is dan het standaard restaurant. En dan hebben we ook nog vier grote evenementen in het seizoen’ De zweefmolen is een geweldige blikvanger en achterop het terrein staat de grote spiegeltent die voor feesten en partijen wordt gebruikt. ‘Wat leuk is: we hebben steeds vaker zakelijke evenementen in de spiegeltent. Denk aan managementretraites of kleine heisessies, waarbij onze huurlingen gebruikt kunnen worden als break-out rooms.’

Eigen regio

Het concept is door de jaren heen in eerste instantie vooral aangeslagen bij het publiek uit de grote stad, dat op de Lievelinge de natuurlijke omgeving vindt, maar ook geniet van de levendige sfeer en de interactie die met het concept meekomt. ‘Amsterdam is onze hofleverancier, maar we zien de laatste jaren ook meer Belgische gasten en in onze eigen regio worden we ook steeds bekender. Mensen uit de buurt bezoeken het marktje dat we iedere week hebben en komen gezellig bij ons op het terras zitten. En ze komen natuurlijk naar de zwemplas. Al met al hebben wij best bijgedragen aan het goede imago dat het Lingebos nu heeft.’

Fort Vuren

Een paar flinke steenworpen verderop hebben de mannen achter de Lievelinge zich recentelijk ontfermd over een ander pareltje uit de streek: Fort Vuren. ‘Oók zo’n bijzonder plekje’, weet Thomas Nova inmiddels. ‘Maar ook een plek die vaak een beetje vergeten wordt: o ja, daar kunnen we ook nog heen… Je kunt er verblijven in de vijf hele mooie appartementen en vier hotelkamers en op het terrein zijn ongeveer tien campingplekken. Het is er allemaal net iets luxer dan op de Lievelinge. We kunnen er de capaciteit in de toekomst uitbreiden, van de veertig bedden die er nu zijn tot tachtig à honderd.’

Het fort is zeer geschikt voor (zakelijke) evenementen en Nova en zijn compagnons hebben het restaurant – dat voorheen vooral voor de lunch geopend was – nieuw leven in geblazen. Het restaurant is met zijn Franse-bistrostijl een culinaire aanwinst voor de regio. Het is sinds april geopend en beleeft tegen de start van de zomer nog een feestelijke, officiële lancering.

—

Fort Vurig
Waaldijk 29, 4214 LB Vuren
info@fortvuren.nl
www.fortvurig.nl

—

Dit is een artikel uit GRNCHM Business & Lifestyle #2024. Klik hier om het volledige magazine te lezen.