In gesprek met Jeroen van der Linden

Hij veroverde Nederland en Europa met iets waarin hij aanvankelijk – eigen citaat – megaslecht in was. Maar als je bereid bent hard te werken voor je passie, dan kun je alles bereiken wat je wilt. Jeroen van der Linden bewees het zelf en draagt die boodschap met zijn BreakSquad nu uit naar jongeren. Verleg je grenzen, stap uit je comfort zone. Hij doet zijn verhaal en vertelt over de plekken in Gorinchem die hem dierbaar zijn.

Giessenburg

We lichten in dit verhaal enkele bijzondere plekken in Gorinchem uit, maar dat kan in dit verhaal niet zonder een bijzondere kant van Giessenburg te belichten. Of beter: een bijzondere ontmoeting. Het was in groep 3 van basisschool Het Tweespan waar Jeroen van der Linden en Redo Ait Chitt elkaar leerden kennen. ‘Ik was heel verlegen. Een moederskindje’, vertelt Jeroen. ‘En Redo was brutaal, maar in de positieve zin van het woord. Toch werden we al snel beste vrienden. Zonder dat we nog van breakdance gehoord hadden. Zeker in Giessenburg kende niemand dat. Daar voetbalde je of reed je paard, heel stereotype. Ik raakte erin geïnteresseerd toen ik een keer iemand een trucje zag toen en er in De Haarhorst breakdanceles gegeven werd door twee mannen uit Rotterdam. Ik was megaslecht, haha! Redo pikte het veel makkelijker op dan ik, maar ik trainde veel en zocht overal plekjes om te oefenen. Ik deed er zelfs extra mijn best voor op school, zodat ik buiten school meer tijd had om te trainen.’

Hard work beats talent

Als je iets doet wat je graag doet kun je bergen verzetten. Die boodschap geef ik jongeren nu vaak mee. Dat je met hard werken alles kunt bereiken, daar ben ik echt van overtuigd. Voor de één is hard werken vijf uur trainen in de week, voor de ander vijftien. Tel dat maar eens op over een langere periode. Redo ging studeren en breakdancen combineren na de middelbare school, ik niet. Mijn idee was om van het breakdancen gelijk mijn werk te maken en ik dacht: nu ben ik jong, nu moet ik het doen. In 2009 ben ik zzp’er geworden en ben ik gaan lesgeven bij allerlei verenigingen en dansscholen.

BreakSquad

Als je een paar jaar lesgeeft kom je natuurlijk duizenden jongeren tegen, maar waar ik na een poosje tegenaan liep: als ik ze eenmaal van alles had geleerd stopten ze er meestal weer mee. Dat frustreerde me. Het idee ontstond om een groep te vormen waarmee ik meer de diepte in kon gaan. Zo ontstond BreakSquad. We begonnen met z’n tienen: jongeren die ik geselecteerd had op talent, passie en discipline, zodat ze elkaar konden versterken. Ik moest zelf groeien in een rol als coach: wat wil iedereen en hoe help ik ons als team verder? En als we de loyaliteit aan BreakSquad kunnen vasthouden, kunnen we dan écht doorstoten? Uiteindelijk zijn we in 2021 zowel Nederlands als Europees kampioen geworden.’

Holland’s Got Talent

We kregen regelmatig aanvragen om mee te doen aan talentenshows en in 2019 hebben we dat gedaan. We wisten: we doen het één keer en dan moeten we het goed doen ook. Dat pakte goed uit, want we hebben de finale gehaald. Waar ik wel eens moeite mee had: we zijn altijd proactief geweest in het zoeken naar werk en ineens was het beeld dat mensen van ons hadden heel anders. O, kennelijk zijn ze wél goed! Maar zo werkt dat blijkbaar. Die bevestiging van tv is nodig.

Inspireren

BreakSquad is een stichting met een tweeledig doel. Het ene is ondernemend: onze dansers geven lessen en doen als zzp’ers mee aan shows. Ik ben degene die de opdrachten binnenhaalt, maar we doen veel samen. Er zijn ook leden die zich bezighouden met de social media of de administratie bijvoorbeeld. Maar we staan vooral voor inspiratie. Als je iets wil, ga er dan voor. Dat draagt de hele groep uit. Redo en ik geven veel speeches en we hebben speciale programma’s ontwikkeld voor middelbare en basisscholen waarin die boodschap centraal staat.

Wereldrecords

Onze schoolprogramma’s gaan onder andere over het verleggen van je grenzen. Zulke speeches wil ik wel kunnen vertellen uit eigen ervaringen. Dat zit achter de records die ik gevestigd heb de afgelopen jaren. Het begon met het zo veel mogelijk op en af rennen van de trappen in de Grote Kerk. Daarna ben ik twintig kilometer gaan koprollen tussen Gorinchem en Papendrecht en dit jaar heb ik het wereldrecord op mijn handen lopen verbroken. Het achterliggende idee is om zoveel mogelijk mensen positief te inspireren om op mijn eigen manier een bijdrage te leveren aan een socialere, positievere wereld, met geloof in jezelf.

Lievelingsplekken in Gorinchem

Thuis bij BreakSquad

Als Redo en ik vroeger aan het trainen waren, deden we dat gewoon op straat en dachten we al wel: hoe vet zou het zijn om een eigen plek te hebben? In de eerste jaren van BreakSquad zagen we in landen als Korea al crews met eigen trainingsstudios. Dit was voor ons uiteraard een droom om voor te strijden: serieus genomen worden met een eigen plek. Via leegstandsbeheer hebben we eerst iets in Leerdam gevonden en we hebben een plek gehad in het A15-gebouw. Toen we wat bekender werden, werd er ook vanuit andere steden belangstelling getoond. Daarop hebben we contact gezocht met de gemeente. Die wilde graag dat wij in Gorinchem bleven en dat wilden wij zelf ook het liefst. Samen hebben we dit pand gevonden. Het is een prachtige centrale plek die voor leden van BreakSquad altijd open is. De gemeente heeft dit mede mogelijk gemaakt voor ons. Daar geven we verschillende projecten voor de scholen in de stad voor terug. Dankzij het harde werken van onze eigen crew hebben we een prachtig eigen plekje gecreëerd.

Het centrum

Sinds Gorinchem verkozen is tot de mooiste vestingstad van het land zie je steeds meer toeristen. Dat is goed om te zien. Met BreakSquad zie ik veel plekken in het buitenland waarvan ik denk: als wij dat in Gorinchem nou ook eens oppikken, dan maakt dat de stad net iets bruisender en gezelliger. Laat vooral zien wat je in huis hebt, door bijvoorbeeld erkenning te geven aan Gorcumers die iets hebben betekend voor anderen. Zoals Redo die gekregen heeft, met zijn lijfspreuk No Excuses, No Limits boven de passage in de Botersteeg. Door de mooie dingen beter in beeld te brengen kun je een stad van hoop creëren. Het is misschien nog niet heel concreet, maar ik zou het leuk vinden om hier verder over na te denken en het uit te werken.

De vesting en Buiten de Waterpoort

Vooral in de lente en de zomer is het heerlijk om de natuur zo dichtbij de stad te hebben. Met al het moois dat je vanaf de wallen kunt zien – die natuur, maar ook de karakteristieke gebouwen en het uitzicht op de overkant – en de gezelligheid van Buiten de Waterpoort waar iedereen naartoe komt om zijn eigen dingetjes te doen. Vroeger trainden wij er ook weleens buiten; lekker salto’s maken in het gras. Nee, nu niet meer hoor. Nu kom ik er vooral met mijn dochter naartoe.